Հիմնական ֆիզիկաքիմիական հատկությունները

Սպիտակ գույնի, ձվաձև, երկուռուցիկ թաղանթապատ դեղահատեր՝ մեկ կողմից ակոսիկով:

Յուրաքանչյուր թաղանթապատ դեղահատ պարունակում է.

Ակտիվ բաղադրանյութ` 25 մգ հիդրօքսիզինի հիդրոքլորիդ :

Օժանդակ բաղադրանյութեր` կորիզ՝ միկրոբյուրեղային ցելյուլոզ, լակտոզ մոնոհիդրատ, կալցիումի հիդրոֆոսֆատ, նատրիումի օսլայի գլիկոլատ, պովիդոն, մագնեզիումի ստեարատ, աէրոսիլ; թաղանթ՝ հիպրոմելոզ, տիտանի երկօքսիդ, պրոպիլեն գլիկոլ, մաքրված տալկ:

Անքսիոլիտիկ դեղ (տագնապամարիչ), ԱԲՔ կոդը՝N05BB01:

Դիֆենիլմեթանի ածանցյալ է, ընկճում է ենթակեղևային գոտու որոշ հատվածների ակտիվությունը: Ցուցաբերում է Н1-հիստամինապաշարող, բրոնխալայնիչ և հակափսխումային ազդեցություն, ունի չափավոր արգելակող ազդեցություն ստամոքսային արտազատման վրա: Հիդրօքսիզինը զգալիորեն նվազեցնում է քորը եղնջացանով, էկզեմայով և մաշկաբորբով հիվանդների մոտ: Լյարդային անբավարարության դեպքում Н1- հիստամինապաշարող ազդեցությունը միանվագ ընդունումից հետո կարող է տևել մինչև 96 ժամ: Օժտված է չափավոր տագնապամարիչ ակտիվությամբ և քնաբեր ազդեցությամբ: Անքնությամբ և տագնապով տառապող հիվանդների մոտ 50 մգ հիդրօքսիզինի միանգամյա կամ կրկնակի ընդունման դեպքում պոլիսոմնոգրաֆիան ցույց է տալիս քնի տևողության երկարում, գիշերային արթնացումների հաճախականության նվազում: Տագնապով տառապող հիվանդների մոտ մկանային լարվածության իջեցում նկատվում է 50 մգ դեղի օրական 3 անգամ ընդունման դեպքում: Չի առաջացնում հոգեկան կախվածություն և ընտելացում: Երկարատ և ընդունման դեպքում չի դիտվում, հանման և համախտանիշ և կոգնիտիվ ֆունկցիայի վատթարացում: Н1- հիստամնիապաշարիչ ազդեցությունը սկսում է ներքին ընդունումից հետո մոտավորապես 1 ժամ անց: Անդորրաբեր ազդեցությունը ի հայտ է գալիս 30-45 րոպե անց: Ցուցաբերում է կծկանքալույծ և սիմպաթալույծ, ինչպես նաև չափավոր ցավազրկող ազդեցություններ:

Ներծծումը

Դեղի ներծծումը բարձր է: 25 մգ դեղի միանվագ դեղաչափի ներքին ընդունումից հետո դեղի խտությունը հասնում է առավելագույնի (ТСmax) 2 ժամ անց: Тcmax մեծահասակների մոտ կազմում է 30նգ/մլ և 70 նգ/մլ 50 մգ հիդրօքսիզոնի ներքին ընդունման դեպքում: Ներքին ընդունման դեպքում կենսամատչելիությունը կազմում է 80 % :

Տեղաբաշխումը

Հիդրօքսիզինը ավելի շատ կուտակվում է հյուսվածքներում, քան պլազմայում: Տեղաբաշխման գործակիցը մեծահասակների մոտ կազմում է 7-15 լ/կգ: Ներքին ընդունումից հետո հիդրօքսիզինը լավ թափանցում է մաշկի մեջ, ընդորում ինչպես մեկանգամյա, այնպես էլ դեղի բազմակի ընդունման դեպքում, մաշկում հիդրօքսիզինի խտությունը մի քանի անգամ գերազանցում է արյան շիճուկում եղած խտությանը: Հիդրօքսիզինը թափանցում է հեմատոէնցեֆալիկ պատնեշի և ընկերքի միջով, առավել շատկուտակվում է պտղի, քան մայրական հյուսվածքներում:

Նյութափոխանակությունը

Հիդրօքսիզինը նյութափոխանակվում է լյարդում: Նյութափոխանակության հիմնական արգասիք Ցետիրիզինը(45%) հանդիսանում է ծայրամասային Н1– հիստամինային ընկալիչների պաշարիչ: Նյութափոխանակության արգասիքները հայտնաբերվում են կրծքի կաթի մեջ:

Արտազատումը

Կիսադուրսբերման պարբերությունը (Т1/2) մեծահասակների մոտ կազմում է 14 ժամ (շրջանակը՝ 7-20 ժ): Հիդրօքսիզինի ընդհանուր զտումը կազմում է 13 մլ/րոպ./կգ: Միայն 0.8% հիդրօքսիզինն է երիկամներով արտազատվում անփոփոխ ձևով: Նյութափոխանակության հիմնական արգասիք ցետիրիզինը հիմնականում անփոփոխ ձևով արտազատվում է մեզով(ընդունված հիդրօքսիզինի դեղաչափի 25 %):

Ֆարմակոկինետիկան հիվանդների հատուկ խմբի մոտ

Տարեց հիվանդներ

Տարեց հիվանդների մոտ Т1/2 կազմում է 29 ժ,տեղաբաշխման ծավալը կազմում է 22.5 լ/կգ: Տարեցներին հիդրօքսիզինի նշանակման դեպքում խորհուրդ է տրվում նվազեցնել օրական դեղաչափը:

Երեխաներ

Երեխաների մոտ ընդհանուր զտումը 2.5 անգամ բարձր է, քան մեծահասակների մոտ: Կիսադուրսբերման պարբերությունը (Т1/2) ավելի կարճ է ի համեմատ մեծահասակների. 11ժ մինչև 14 տարեկան երեխաների մոտ և 4 ժամ մինչև 1 տարեկանների մոտ: Դեղաչափը պետք է շտկվի երեխաներին նշանակելիս:

Լյարդային անբավարարությամբ հիվանդների մոտ

Առաջնային բիլիարցիռոզի հետևանքով լյարդի երկրորդային դիսֆունկցիայով հիվանդների մոտ ընդհանուր զտումը կազմում էը ինքնակամ առողջ մարդկանց մոտ արձանագրվածի մոտավորապես 66%-ը: Լյարդի հիվանդություններ ունեցող հի վանդների մոտ Т1/2 երկարձգվում է մինչև 37 ժամ, շիճուկում նյութափոխանակության արգասիքների խտությունը ավելի մեծ է , քան լյարդի բնականոն ֆունկցիա ունեցող երիտասարդ հիվանդների մոտ: Լյարդային անբավարարություն ունեցող հիվանդներին խորհուրդ է տրվում նվազեցնել օրական դեղաչափը կամ ընդունման հաճախականությունը:

Երիկամային անբավարարությամբ հիվանդներ

Հիդրօքսիզինի ֆարմակոկինետիկան ուսումնասիրվել է ծանր երիկամային անբավարարություն (կրեատինինի զտումը 24.7 մլ/րոպե) ունեցող 8 հիվանդների մոտ: Հիդրօքսիզինի ազդեցության տևողությունը (АUС [կորի տակ գտնվող մակերեսը]) նկատելիորեն չի փոխվել, այն դեպքում երբ նյութափոխանակության կարբօքսիլային արգասիքի՝ ցետիրիզինի ազդեցությունը մեծացել է: Հեմոդիալիզը արդյունավետ չէ այդ նյութափոխանակության արգասիքի հեռացման համար: Հիդրօքսիզինի բազմակի ընդունումներից հետո նյութափոխանակության արգասիք ցետիրիզինի ցանկացած նշանակալի կուտակումից խուսափելու համար, երիկամների ֆունկցիայի խանգարում ունեցող հիվանդների մոտ պետք է նվազեցնել հիդրօքսիզինի օրական դեղաչափը:

• Մեծահասակների մոտ տագնապի ախտանշանային բուժում,
• Ալերգիկ ծագման քորի ախտանշանային բուժում:

Ներքին

Երեխաներ

Ալերգիկ ծագման քորի ախտանշանային բուժման համար 3-6 տարեկան՝ 1մգ/կգ/օր մինչև 2.5 մգ/կգ/օր մի քանի ընդունմամբ, 6 տարեկան և բարձր՝ 1 մգ/կգ/օր մինչև 2,0 մգ/կգ/օր մի քանի ընդունմամբ, Դեղահատերի քանակը հաշվում է բժիշկը ըստ երեխայի քաշի՝ համապատասխան խորհուրդ տրվող դեղաչափավորմանը:

Մեծահասակներին

Տագնապի ախտանշանային բուժման համար. Ստանդարտ դեղաչափը կազմում է օրական 50 մգ՝բաժանած երեք ընդունման(1/2 դեղահատ (12,5 մգ) առավոտյան, 1/2 դեղահատ (12.5 մգ) ցերեկըև1 դեղահատ (25 մգ) քնելուց առաջ): Ծանր դեպքերում դեղաչափը կարելի է մեծացնել մինչև օրական 12 դեղահատ(300 մգ):

Ալերգիկ ծագման քորի ախտանշանային բուժման համար սկզբնական դեղաչափը կազմում է 1 դեղահատ (25մգ) քնելուց առաջ, անհրաժեշտության դեպքում դեղաչափը կարելիէ մեծացնել մինչև 1 դեղահատից (25 մգ) օրը 3-4 անգամ: Միանվագ առավելագույն դեղաչափը մեծահասակների համար չպետք է գերազանցի 8դեղահատը (200մգ), առավելագույն օրական դեղաչափը կազմում է 12 դեղաչափից ոչ ավել (300 մգ):

Կիրառումը հիվանդների հատուկ խմբի մոտ

Դեղաչափը ընտրվում է բժշկի կողմից անհատապես, խորհուրդ տրվող դեղաչափերի սահմանում՝ հաշվի առնելով հիվանդ օրգանիզմի պատասխանը անցկացվող բուժմանը:

Կիրառումը տարեցների մոտ

Տարեց մարդկանց բուժումը սկսում են դեղաչափի կեսով: Տագնապի ախտանշանային բուժման համար.1/2 դեղահատ(12.5 մգ) առավոտյան և 1/2 դեղահատ (12.5 մգ) երեկոյան: Ալերգիկ ծագման քորի ախտանշանային բուժման համար. սկզբնական դեղաչափը 1/2դեղահատ (12.5մգ) քնելուց առաջ, անհրաժեշտության դեպքում դեղաչափը կարելի է մեծացնել մինչև 1/2 դեղահատից (12.5 մգ) օրական 3-4 անգամ:

Կիրառումը երիկամային անբավարարություն և լյարդի ֆունկցիայի խանգարում ունեցող հիվանդների մոտ

Ծանր և միջին ծանրության երիկամային անբավարարություն, ինչպես նաև լյարդային անբավարարություն ունեցող հիվանդների համար դեղաչափը պետք է նվազեցնել: Լյարդային անբավարարությամբ հիվանդներին խորհուրդ է տրվում օրական դեղաչափը նվազենել 33%-ով: Ծանր և միջին ծանրության երիկամային անբավարարությամբ հիվանդներին խորհուրդ է տրվում դեղաչափը նվազեցնել հիդրօքսիզինի նյութափոխանակության հիմնական արգասիք ցետիրիզինի արտազատման նվազման հետևանքով: Անհրաժեշտ է նվազեցնել հիդրօքսիզինի դեղաչափը կամ մեծացնել ընդունումների միջև ընկած ժամանակահատվածը համապատասխան կրեատինին զտման նվազմանը, օրինակ, միջին ծանրության երիկամային անբավարարության դեպքում նվազեցնել օրական դեղաչափի կեսը և ծանր երիկամային անբավարարության դեպքում՝մեկ քառորդը:

• Դեղի ցանկացած բաղադրիչի, ցետիրիզինի և պիպերազինի այլ ածանցյալների, ամինոֆիլինի կամ էթիլենդիամինի նկատմամբ գերզգայունություն,
• Պորֆիրիա,
• Մանկական տարիք մինչև 3 տարեկան,
• Հղիություն, ծննդաբերության և կաթնարտադրության շրջան,
• Գալակտոզայի ժառանգական անտանելիություն, լակտազայի դեֆիցիտ կամ գլյուկոզա-գալակտոզայի թերաբսորբցիայի համախտանիշ (քանի որ դեղահատի կազմում առկա է լակտոզա).
• Անամնեզում QT միջակայքի երկարաձգում:

Հնարավոր կողմնակի ազդեցությունները բերված են ներքևում՝ըստ օրգանիզմի համակարգերի և առաջացման հաճախականության. Շատ հաճախ (≥1/10), հաճախ (≥1/100, <1/10 ), ոչ հաճախ (≥1/1000, <1/100), հազվադեպ (≥1/10000,<1/1000), շատ հազվադեպ (<1/10000), հաճախականությունը հայտնի չէ (չի կարող գնահատվել ըստ եղած տվյալների):

Նյարդային համակարգի կողմից

Շատ հաճախ՝ քնկոտություն,

Հաճախ՝ գլխացավեր, արգելակում, Ոչ հաճախ՝ գլխապտույտ, անքնություն, դող,

Հազվադեպ՝ ջղակծկումներ, դժվարաշարժություն:

Հոգեկան խանգարումներ

Ոչ հաճախ՝ գրգռվածություն, գիտակցության մթագնում,

Հազվադեպ՝ հալյուցինացիաներ, ապակողմնորոշվածություն,

Տեսողական օրգանների կողմից

Հազվադեպ՝ ակոմոդացիայի (հարմարեցման) և տեսողության խանգարումներ,

Սրտի կողմից

Հազվադեպ՝ հաճախասրտություն,

Անհայտ հաճախականությամբ՝ էլեկտրասրտագրում QТ միջակայքի երկարաձգում, “պիրուէտ” տիպի փորոքային հաճախասրտություն:

Շնչառական համակարգի, կրծքավանդակի օրգանների և միջնորմի կողմից

Շատ հազվադեպ՝ բրոնխոսպազմ:

Ստամոքս-աղիքային ուղու կողմից

Հաճախ՝ բերանում չորություն,

Ոչ հաճախ՝ սրտխառնոց,

Հազվադեպ՝ փսխում, փորկապություն:

Լյարդի և լեղուղիների կողմից

Հազվադեպ՝ լյարդի ֆունցիոնալ պրոբայի խանգարում,

Անհայտ հաճախականությամբ՝ հեպատիտ:

Ընդհանուր խանգարումներ

Հաճախ՝ հոգնածություն,

Հազվադեպ՝ հիպերթերմիա, տկարություն:

Երիկամների և միզուղիների կողմից

Հազվադեպ՝ միզակապություն:

Մաշկի և ենթամաշկային հյուսվածքների կողմից

Հազվադեպ՝ քոր, ցան (էրիթեմային, մակուլո-պապուլոզային), եղնջացան, մաշկաբորբ:

Շատ հազվադեպ՝ անգիոնևրոտիկ այտուց, առատ քրտնարտադրություն, դեղորայքային սևեռուն էրիթեմա, սուր ընդհանրացված էկզանթեմատոզ բշտիկավոր ցան, բազմաձև էրիթեմա, Սթիվենս-Ջոնսոնի համախտանիշ:

Իմունային համակարգի կողմից

Հազվադեպ՝ գերզգայունություն,

Շատ հազվադեպ՝ անաֆիլակտիկ շոկ:

Անոթների կողմից

Հազվադեպ՝ զարկերակային ճնշման իջեցում:

Հետևյալ կողմնակի ազդեցությունները դիտել են հիդրօքսիզինի նյութափոխանայության հիմնական արգասիք ցետիրիզի ընդունման դեպքում՝ թրոմբոցիտոպենիա, ագրեսիա, դեպրեսիա, տիկ, դիստոնիա, պարեսթեզիա, օկուլոգիրկրիզ, փորլուծություն, դիզուրիա, անմիզապահություն, անուժություն, այտուց, մարմնի քաշի ավելացում և կարող են նկատվել նաև հիդրօքսիզինի դեպքում:

М–խոլինոպաշարիչ հատկություններ և ԿՆՀ-ն ընկճող ազդեցություն ունեցող դեղերի հետ միաժամանակ ընդունման դեպքում հիդրօքսիզինի դեղաչափը անհրաժեշտ է նվազեցնել: Երիկամային և/ կամ լյարդային անբավարարության դեպքում դեղաչափերը պետք է իջեցնել: Ալերգիկ փորձ կամ մետախոլինային թեստ անցկացնելու անհրաժեշտության դեպքում դեղի ընդունումը պետք է դադարեցվի հետազոտություններից 5 օր առաջ՝ աղավաղված պատասխաններից խուսափելու համար: Հիդրօքսիզինով բուժման ընթացքում անհրաժեշտ է խուսափել ալկոհոլի ընդունումից:

Զգուշությամբ կիրառել

Միասթենիայի, կլինիկական երևույթներով ուղեկցվող շագանակագեղձի հիպերպլազիայի (գերաճ), միզարտադրության դժվարացման, փորկապության, գլաուկոմայի, թուլամտության (դեմենցիա), ջղաձգական նոպաների նկատմամբ հակվածության, առիթմիաների հանդեպ հակվածության, ներառյալ էլեկտրոլիտային անհավասարակշռության (հիպոկալիեմիա, հիպոմագնիեմիա), անամնեզում սրտային հիվանդությունների կամ այն դեղերի ընդունման դեպքում, որոնք կարող են առաջացնել առիթմիա:

Ազդեցությունը ավտոտրանսպորտ վարելու ունակության և մեխանիզմների կառավարման վրա

Հիդրօքսիզինը կարող է վատթարացնել ուշադրության կենտրոնացման ընդունակությունը և հոգեշարժական ռեակցիաների արագությունը: Այլանդորրաբեր դեղերի ընդունումը կարող է ուժեղացնել այդազդեցությունը: Այդ իսկ պատճառով հարկավոր է խուսափել ավտոտրանսպորտ վարելուց և պոտենցիալ վտանգավոր գործունեության տեսակներով զբաղվելուց, որոնք պահանջում են ուշադրության գերլարում և հոգեշարժական ռեակցիաների արագություն:

Դեղի գերդեղաչափավորումից հետ դիտվող ախտանիշները կապված են չափազանց ուժեղ м-խոլինոպաշարող ազդեցությամբ, ԿՆՀ-ի ընկճմամբ կամ պարադոքսալ խթանմամբ: Այդ ախտանիշները ներառում են սրտխառնոցը, փսխումը, հաճախասրտությունը, հիպերթերմիան, քնկոտությունը, բբային ռեֆլեքսի խանգարումը, դողը, գիտակցության մթագնումը կամ հալյուցիանացիաները: Հետագայում կարող են զարգանալ գիտակցության, շնչառության ընկճում, ջղաձգումներ, զարկերակային ճնշման նվազում, առիթմիա: Հնարավոր է կոմատոզ վիճակի սրացում և սրտա-թոքային կոլապս: Անհրաժեշտ է վերահսկել շնչուղիների, շնչառության և ԷՍԳ-ի օգնությամբ արյան շրջանառության վիճակը, ապահովել թթվածնի բավարար մատակարարում: Սրտային գործունեությունը և զարկերակային ճնշումը անհրաժեշտ է վերահսկել ախտանիշների անհետացումից հետո 24 ժամվա ընթացքում: Հոգեկան վիճակի խանգարման դեպքում անհրաժեշտ է բացառել այլ դեղերի կամ ալկոհոլի օգտագործումը, անհրաժեշտության դեպքում հիվանդի մոտ անցկացնել թթվածնով ինհալյացիա, ներարկել նալօքսոն, դեքստրոզա(գլյուկոզա) և թիամին: Անոթասեղմիչ ազդեցության անհրաժեշտության դեպքում նշանակում են նոր էպինեֆրին կամ մեթարամինոլ: Պետք չէ էպինեֆրին կիրառել: Դեղին նշանակալի քանակի ներքին ընդունման դեպքում կարելի է կատարել ստամոքսի լվացում էնդոտրախեալինտուբացիայից հետո: Հնարավոր է ակտիվացրած ածխի ընդունում, սակայն առկա չեն արդյունավետության մասին վկայող բավարար տվյալներ: Բնորոշ հակաթույն չունի: Հեմոդիալիզը արդյունավետ չէ: Գրականության տվյալները վկայում են այն մասին, որ ծանր, կյանքին սպառնացող, դժվար բուժելի М-խոլինոպաշարիչ ազդեցության դեպքերում, որոնք չեն կասեցվում այլ դեղերով, հնարավոր է ֆիզոստիգմինի բուժիչ դեղաչափի նշանակում: Ֆիզոստիգմինը չպետք է օգտագործվի միայն հիվանդին գիտակցության բերելու համար: Եթե հիվանդը ընդունել է եռացիկլիկ հակադեպրեսանտներ, ապաֆիզոստիգմինի ընդունումը կարող է գրգռել ջղաձգումային նոպաները և առաջացնել սրտի անդառնալի կանգ: Ինչպես նաև պետք է խուսափել սրտային հաղորդականության խանգարումներ ունեցող հիվանդներին ֆիզոստիգմին նշանակելուց:

Դեղը հակացուցված է հղիության, ծննդաբերության և կաթնարտադրության շրջանում:

Անհրաժեշտ է խուսափել Լևոմեպրոմազինի միաժամանակյա օգտագործումից հակագերճնշումային դեղերի հետ՝ զարկերակային ճնշման արտահայտված իջեցման վտանգից ելնելով, ՄԱՕ արգելակչների հետ, քանի որ հնարավոր է լևոմեպրոմազինի ազդեցության տևողության և կողմնակի ազդեցությունների ծանրության մեծացում: Հակախոլինէրգիկ դեղերը (ատրոպին, սկոպոլամին, սուկցինիլխոլին), եռացիկլիկ հակադեպրեսանտները, Н1-հիստամինային ընկալիչների պաշարիչները, որոշ հակապարկինսոնյան դեղեր ուժեղացնում են նեյրոլեպտիկների հակախոլիներգիկ ազդեցությունները (պարալիտիկ աղիքային անանցանելիություն, միզակապություն, գլաուկոմա): ԿՆՀ-ն ընկճող դեղերի (օփիոիդային ցավազրկողներ, ընդհանուր անզգայացմնա միջոցներ, տագնապամարիչներ, անդորրաբերներ և քնաբերներ, եռացիկլիկ հակադեպրեսանտներ) հետ միաժամանակ ընդունման դեպքում Լևոմեպրոմազինի ԿՆՀ-ն ընկճող ազդեցությունը ուժեղանում է, ԿնՀ-ն խթանող դեղերի (այդ թվումամֆետամինի ածանցյալների) հետ ընդունման դեպքում դիտվում է հոգեխթանող ազդեցության նվազում, լևոդոպայի հետ՝ նրա ազդեցության թուլացում, ներքին ընդունման հիպոգլիկեմիկ դեղերի հետ՝ նվազում է նրանց արդյունավետությունը և պահանջվում է դեղաչափի ճշգրտում: Լևոմեպրոմազինը և նրա չհիդրօքսիլացված մետաբոլիտները հանդիսանում են ցիտոքրոմ P450 2D6 ֆերմենտի ուժեղ արգելակիչ: Լևոմեպրոմազինի և ցիտոքրոմ P4502D6-ի օգնությամբ նյութափոխանակվող դեղերի համատեղ ընդունումը կարող է բերել նրանց պլազմային խտությունների բարձրացմանը, հետևաբար թերապևտիկ ազդեցության ուժեղացմանը կամ տևողության երկարեցմանն և կողմնակի ազդեցությունների առաջացմանը: Անհրաժեշտ է խուսափել նեյրոլեպտիկների և հիպոկալիեմիա առաջացնող միզամուղների միաժամանակյա ընդունումից: QT միջակայքը երկարաձգող դեղերը (որոշ հակաառիթմիկ դեղեր, ինչպիսիք են խինիդինը, դիզոպիրամիդը, պրոկաինամիդը, ամիոդարոնը, սոտալոլն և դոֆետիլիդը, որոշ հակաբիոտիկներ՝ սպարֆլօքսացին, մօքսիֆլօքսացին, էրիթրոմիցին, եռացիկլիկ հակադեպրեսանտենր՝ ամիտրիպտիլին, քառացիկլիկ հակադեպրեսանտներ՝ մապրոտիլին, այլ նեյրոլեպտիկներ՝ ֆենոթիազին, պիմոզիդ, սերտինդոլ, որոշ հակահիստամինային դեղեր՝ տերֆենադին, որոշ հակամալարիային դեղեր՝ խինին և մեֆլոկին, ինչպես նաև ցիզապրիդ, բրետիլիում) բարձրացնում են առիթմիայի զարգացման վտանգը: Լևոմեպրոմազինը պետք է նշանակել ներքին հակաթթվային դեղերի ընդունումից 1 ժամ առաջ կամ 4 ժամ անց, քանի որ միաժամանակյա ընդունման դեպքում հակաթթվային դեղերը նվազեցնում են լևոմեպրոմազինի ներծծումը ստամոքս-աղիքային ուղուց: Ոսկրածուծի արյունաստեղծ ֆունկցիան ընկճող դեղերի հետ նշանակման դեպքում մեծանում է միելոսուպրեսիայի զարգացման վտանգը: Ալկոհոլը խթանում է ԿՆՀ- ընկճումը և մեծանում է արտաբրգային կողմնակի ազդեցությունների առաձացման վտանգը:

3 տարի: Չօգտագործել պիտանելիության ժամկետը լրանալուց հետո:

Բաց է թողնվում դեղատոմսով:

20 դեղահատ պարունակող ստվարաթղթե տուփ (2 բլիստեր 10-ական դեղահատ պարունակող):

Պահել երեխաների համար անհասանելի, չոր, լույսից և խոնավությունից պաշտպանված տեղում` սենյակային ջերմաստիճանում: