Մեկ դեղահատը պարունակում է.

ակտիվ բաղադրանյութ՝ մետոպրոլոլի տարտրատ՝ 50 մգ

օժանդակ նյութեր՝ միկրոբյուրեղային ցելյուլոզ, լակտոզայի մոնոհիդրատ, պովիդոն, նատրիումի օսլայի գլիկոլատ, մագնեզիումի ստեարատ, կալցիումի հիդրոֆոսֆատ:

Կարդիոսելեկտիվ բետա₁– ադրենոպաշարիչ, C07AB02

• չափավոր կամ միջին ծանրության զարկերակային գերճնշում (որպես մոնոթերապիա կամ այլ հակագերճնշումային դեղերի հետ զուգահեռ)
• սրտային ռիթմի խանգարում (սինուսային հաճախասրտություն, փորոքային և սուպրավենտիկուլյար առիթմիաներ, էքստրասիստոլիա)
• մետոպրոլոլի վաղ կիրառումը սրտամկանի սուր ինֆարկտի դեպքում նվազեցնում է ինֆարկտի զոնայի չափսը և փորոքային ֆիբրիլյացիայի հաճախականությունը: Ցավի մեղմացումը կարող է նվազեցնել օպիոիդ ցավազրկողների նկատմամբ պահանջը
• ստենոկարդիա
• սրտամկանի ինֆարկտի երկրորդային կանխարգելում
• թիրեոտոքսիկոզ (համակցված բուժման դեպքում)
• միգրենի նոպաների կանխարգելում

Ներքին ընդունման համար՝ սննդի հետ կամ անմիջապես ուտելուց հետո, դեղահատերը կարելի է կիսել և խմել հեղուկով:

Առավելագույն դեղաչափը չպետք է գերազանցի օրական 400 մգը:

Զարկերակային գերճնշման դեպքում նախնական դեղաչափը կազմում է 100 մգ/օրական՝ 1-2 ընդունումների ձևով, անհրաժեշտության դեպքում՝ 200 մգ/օրական: Զարկերակային ճնշումն իջեցնելու համար կարելի է դիտարկել նաև միզամուղների և անոթալայնիչների հետ համատեղ կիրառման հնարավորությունը:

Ստենոկարդիայի դեպքում – 50-100 մգ օրական 2-3 անգամ:

Տախիառիթմիայի դեպքում – 50 մգ օրական 2-3 անգամ, անհրաժեշտության դեպքում՝ 200-300 մգ/օրական:

Սրտամկանի ինֆարկտի վաղ կանխարգելում – 200 մգ/օրական:

Պերօրալ, բուժումը պետք է սկսվի վերջին ներերակային ներարկումից հետո 15 րոպեի ընթացքում, 50 մգ՝ ամեն 6 ժամը մեկ՝ 48 ժամվա ընթացքում, նախընտրելի է՝ կրծքավանդակում ցավի առաջացումից հետո 12 ժամվա ընթացքում: Պացիենտները, որոնք չեն կարողանում տանել ամբողջական ներերակային դեղաչափը, պետք է ընդունեն խորհուրդ տրվող պերօրալ դեղաչափի կեսը:

Պահպանողական դեղաչափ

Սովորաբար պահպանողական դեղաչափը կազմում է 200 մգ՝ բաժանված մի քանի ընդունումների միջև: Բուժումը պետք է շարունակել նվազագույնը 3 ամիս:

Թիրեոտոքսիկոզ

50 մգ օրական 4 անգամ: Վահանաձև գեղձի ֆունկցիայի կարգավորումից հետո պետք է աստիճանաբար իջեցնել դեղաչափը:

Միգրենի պրոֆիլակտիկա – 100-200 մգ/օրական՝ 2-4 ընդունումով:

Պարօքսիզմալ սուպրավենտրիկուլյար հաճախասրտության ժամանակ ներմուծվում է պարէնտերալ՝ ստացիոնարի պայմաններում, դանդաղ, 2-5 մգ դեղաչափով (1-2 մգ/րոպե): Առիթմիայի նոպան վերացնելուց հետո հիվանդին նշանակում են 50 մգ օրական 4 անգամ պերօրալ ընդունում, ընդ որում՝ առաջին դեղաչափն ընդունում են ն/ե ներմուծման դադարեցումից 15 րոպե հետո:

Մանկաբուժության մեջ

Խորհուրդ չի տրվում:

Երիկամային և լյարդային անբավարարություն ունեցեղ պացիենտներ

Անհրաժեշտ է դեղաչափի շտկում: Պետք է հետևել բժշկի նշանակմանը:

Դեղի մասին առավել մանրամասն տեղեկություն ստանալու համար սեղմեք՝ http://pharm.cals.am/pharm/data/drug_134425/1736329537406.pdf