Դեղակախույթ արտաքին օգտագործման համար

Յուրաքանչյուր մլ պարունակում է.

Ակտիվ բաղադրանյութեր` 20 մգ սալիցիլաթթու, 50 մգ ծծումբ նստվածքային, 150 մգ ցինկի օքսիդ:
Օժանդակ բաղադրանյութեր` էթիլ ալկոհոլ (50%), կամֆորա, մաքրված ջուր:

Դերմատոլոգիական դեղամիջոց, D02AF, D10AB02:

Արտաքին օգտագործածման համար դեղ է: Սալիցիլաթթուն ընկճում է ճարպային գեղձերի ու քրտնագեղձերի սեկրեցիան: Ցածր խտության դեպքում ցուցաբերում է կերատոպլաստիկ, իսկ բարձր խտության դեպքում՝ կերատոլիտիկ ազդեցություն: Օժտված է թույլ հակամիկրոբային ազդեցությամբ: Մաշկի վրա դեղակախույթի քսելու ժամանակ ծծումբը փոխազդում է օրգանական նյութերի հետ՝ առաջացնելով սուլֆիդներ ու պանթոտենաթթու, որոնք ցուցաբերում են հակամիկրոբային ու հակամակաբուծային ազդեցություն: Ցինկի օքսիդը ցուցաբերում է չորացնող, ադսորբցիոն ու կապող ազդեցություն: Փոքրացնում է էքսուդացիան, որի հետևանքով վերանում են բորբոքման ու գրգռվածություն տեղային ռեակցիաները:

Տեղաբաշխումը. անվնաս մաշկի վրա քսելու դեպքում ցինկի օքսիդն ու նստվածքային ծծումբը թափանցում է մաշկի մեջ, սակայն չեն կուտակվում արյան շիճուկում: Սալիցիլաթթուն ներծծվում է փոքր քանակով:

Նյութափոխանակությունը. սալիցիլաթթուն մասնակիորեն մետաբոլիզմի է ենթարկվում՝ առաջացնելով դիհիդրօքսիբենզոյաթթու:

Արտազատումը. սալիցիլաթթուն ու նրա մետաբոլիտը արտազատվում են գլխավորապես երիկամներով:

Սովորական կորյակներ (Acnevulgaris)

Դեղը բարակ շերտով քսում են լվացված, չոր մաշկի ախտահարված մակերեսին օրը 1-3 անգամ և հավասարաչափ բաշխում մատով:

Մաշկի գերչորացումից խուսափելու համար սովորաբար բուժումը սկսում են դեղի օրական մեկանգամյա կիրառումով` անհրաժեշտության դեպքում մեծացնելով կիրառման հաճախականությունը:

Ծծմբի կիրառմամբ պայմանավորված կողմնակի աղդեցություններ` համապատասխան դեղաչափերի կիրառման դեպքում արտաքին օգտագործման այն դեղերը, որոնք պարունակում են ծծումբ, ունեն թույլ թունավոր հատկություն: Կարող են ի հայտ գալ տեղային ռեակցիաներ` մաշկի, աչքերի ու շնչառական ուղիների գրգռվածության տեսքով: Կրկնակի կիրառման դեպքում դեղը կարող է առաջացնել դերմատիտ:

Ցինկի օքսիդի կիրառմամբ պայմանավորված կողմնակի աղդեցություններ` չեն նկատվել:

Տեղային կիրառումից հետո սալիցիլաթթվի ներծծումը նվազագույնի հասցնելու համար անհրաժեշտ է խուսափել բարձր դեղաչափերով մաշկի մեծ մակերեսների վրա դեղի երկարատև կիրառումից: Անհրաժեշտ է հաշվի առնել, որ հիպերեմիայով ու բորբոքումով ընթացող կամ մակերեսային թաց ախտահարումներով մաշկային հիվանդությունների դեպքում նույնպես հնարավոր է սալիցիլաթթվի ներծծման մեծացում: Անհրաժեշտ է զգուշությամբ կիրառել վերջույթների ծայրամասային արյան մատակարարման խանգարումով կամ շաքարային դիաբետով հիվանդների մոտ: Անհրաժեշտ է զգուշություն պահպանել ակնհայտ ծայրամասային նեյթրոպենիայով հիվանդերի մոտ հիմնային դեղերի հետ միաժամանակյա կիրառման դեպքում: Ծծումբը կարող է անգունացնել արծաթը: Սնդիկ պարունակող արտաքին օգտագործման դեղերի հետ Անտի-ակնե դեղի կիրառման դեպքում հնարավոր է հիդրոգեն սուլֆիդի առաջացում, որն ունի տհաճ հոտ և կարող է մաշկի վրա թողնել սև հետք:

Կողմնակի ազդեցությունների ի հայտ գալու դեպքում անհրաժեշտ է դեղի կիրառումը դադարեցնել` մինչ ախտանշանների անհետանալը: Անտի-ակնե դեղը հակացուցված է միաժամանակ կիրառել այլ հակակորյակային դեղի հետ:

Սալիցիլաթթուն կարող է մեծացնել մաշկի ներծծողականությունը տեղային օգտագործման այլ դեղերի նկատմամբ` դրանով իսկ մեծացնելով վերջիններիսներծծումը: Ներծծված սալիցիլաթթուն կարող է ուժեղացնել մեթոտրեքսատի ու սուլֆոնիլմիզանյութի ածանցյալ ներքին ընդունման հիպոգլիկեմիկ դեղերի կողմնակի ազդեցությունները:

Դեղակախույթը անհամատեղելի է ռեզորցինի հետ (առաջացնում է հալվող խառնուրդ):